Αναρωτήθηκε ο κύριος Υπουργός πώς γίνεται η Πυγμαχία να μην έχει “σπίτι”;
Οι πυγμάχοι μας φέρνουν διακρίσεις, σηκώνουν τη σημαία, γράφουν ιστορία — και τι εισπράττουν; Ούτε ένα εθνικό προπονητήριο για να προπονηθούν! Κι όμως, οι επιχορηγήσεις πάνε… αλλού, σε εγκαταστάσεις που θυμίζουν παραθεριστικά κέντρα, όχι προπονητήρια.
Ο Χάρης Μαριόλης και η ΕΟΠ κατάφεραν, χωρίς «σπίτι» και με μηδαμινή κρατική στήριξη, να φτάσουν την ελληνική πυγμαχία στην κορυφή. Φανταστείτε τι θα μπορούσαν να κάνουν με ένα σπίτι — ας πούμε, έστω με μια… “σκεπή”!
Ολυμπιακή αναγνώριση, διεθνείς αγώνες, αθλητές-πρότυπα. Μήπως ήρθε η ώρα ο Υπουργός να σταματήσει τις δηλώσεις-μπαλόνια;
Κύριε Υπουργέ η Πυγμαχία δεν ζητά χάρη. Ζητά τα αυτονόητα μετά από 157 διεθνείς διακρίσεις τα 4 τελευταία χρόνια.
